Terapi kendimle barışık olmak içindi, sonuç herkese küskünlük..

Nasıl bir bağlantı var burda ? Bu soruyu uzunca zamandır düşünüyordum.İyileştikçe sahte benlik yerini gerçekçi kişiliğe  yer açınca ilişkiler sarsıldı ve yeniden düzenlendi. Artık bazı şeyleri alttan almıyorum ya da kişilik savunmasını daha iyi sağladığım için tepki veriyorum. 

 Ben büyük bir olgunlukla bu çocukça yadsıyışınıza göz yumacağım saygılarımla .

 Mühim şahsiyete haykırış;

Siz zatınızı beni suçlayarak vicdanınızı dindirebiliyor ve kendi hatalarınızın neticesinde çocukluğumuzun şekillendiği gerçeğini bir nebze olsun yadsıyabiliyorsanız beni günah keçisi yapmaktan geri durmayınız .

 

İçimden mırıldanıyorum 

Bir Attila İlhan şiiri

“…Fatihte eski bir gramafon çalıyor eski zamanlardan bir  cuma çalıyor, durup köşe başında deliksiz dinlesem sana kullanılmamış bir gök getirsem.. ”

Hüzün ve huzur Attila İlhan’ın kendi sesinin bu şiirin her zerresine ve benim her hücreme ilmek ilmek işleyişi..

Bunu son zamanlarda daha çok dinler oldu iç sesim.. nedendir?

Belki de İlay’ım 

‘Sana kullanılmamış bir gök getirsem’ kısmı 

İlay’ım mümkün olsa minik kuzum..

Huzur ve hüzün 

Ne değişik eşlik ediyor birbirlerine.. 

aynı şimdi hissettiğim gibi. 

Korkuyorum gelecekten belirsizlikten aklıma gelen ve dahi gelemeyen ihtimallerden.

Bir tarafım ise senle doluyor benim miniğim..

İçimi öyle tatlı ısıtıyorsun ki o şahane huzur..

İçimde eski bir gramafon çalıyor sahiden.

Huzur ve hüzünle ..

 Tüm çetrefile  rağmen bitirdim ve içime de sindi

Kendimi seviyorum 🫶🏻 

Terapi ne güzel şey! 

Kendimi buldum yitiğimi özümü benliğimi buldum 

Nice zamandır kaçtığım şey yağmur değilmiş meğer 

Fersah fersah kendimden kaçıyormuşum 

Kendimden bu kadar kaçarken 

Başkalarının farkındalığını bu kadar önemsersen üstelik 

Yarım kaldığını hissettiğim şeyi buldum

Neyi aradığımı buldum 

Şimdi ise yol çok uzun 

Ne diyor şair yürürsen yakın bakarsan uzak 

İyileşiyorum ❤️‍🩹 

Yavaş yavaş sindire sindire iyileşiyorum

Her hücremde hissediyorum 

İyileşiyorum

Don kişot saman kağıdı kokusu buğulu sarılı bi kitap 

Sayfaları çeviriyorum

Okuyorum 

Buluyorum kendimi 

Okuduğum her satırda biraz daha buluyorum

Eğlenceli bir roman oluyor yazdıklarım 

Tekrar yazıyorum tekrar tekrar yazıyorum 

İyileşiyorum kimseden habersiz 

…

 

 Bugün tam da hislerime tercüman oldun Sabahattin Ali

Bitmedi gitti 

Ne eksik kaldı neyi tamamlamak istiyor

Tam ona olan öfkem diniyor yoluma bakıyorum derken 

Bir yerden çıkıyor 

Unuttuğum affettiğim şeyleri açıyor 

Bıraktığı yerden yakalıyor ve devam ediyor

Yoluna git be kardeşim 

İşine bak

Geçmişin silik ama taze duygularını açığa çıkarıyor 

Unutuyorum yeniden geliyor 

Ne oldu ne eksik 

Ne yanlış ne sana ne

Kızgınım … !! Her şeyin yine sana bağlanmasından yorgunum bi sal beni 

Bi git işine